Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Temmuz 6, 2013 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Hz. ALI B. EBU TÂLIB (r.a.)

Hz. ALI B. EBU TÂLIB (r.a.) Resulullah'in amcasinin oglu, damadi, dördüncü halife. Babasi Ebû Talib, annesi Kureys'ten Fâtima binti Esed, dedesi Abdulmuttalib'tir. Künyesi Ebu'i Hasan ve Ebû Tûrab (topragin babasi), lâkabi Haydar; ünvani Emîru'l-Mü'minin'dir. Ayrica 'Allah'in Arslani' ünvaniyla da anilir. Hz. Ali küçük yasindan beri Resulullah'in yaninda büyüdü. On yasinda islâm'i kabul ettigi bilinmektedir. Hz. Hatice'den sonra müslümanligi ilk kabul eden odur. Hz. Peygamber ile Hz. Hatice'yi bir gün ibadet ederken gören Hz. Ali'ye Peygamberimiz sirkin kötülügünü, tevhidin manasini anlattiginda Hz. Ali hemen müslüman olmustu. Mekke döneminde her zaman Resulullah'in yanindaydi. Kâbe'deki putlari kirmasini söyle anlatir: "Bir gün Resul-u Ekrem ile Kâbe'ye gittik. Resul-u Ekrem omuzuma çikmak istedi. Kalkmak istedigim zaman kalkamiyacagimi anladi, omuzumdan indi, beni omuzuna çikardi ve ayaga kalkti. Kendi

Hz. OSMAN B. AFFÂN (r.a)

Hz. OSMAN B. AFFÂN (r.a) Osman b. Affân b. Ebil-As b. Ümeyye b. Abdi's-sems b. Abdi Menaf el-Kuresî el-Emevî; Rasid Halifelerin üçüncüsü. Ümeyyeogullari ailesine mensup olup, nesebi besinci ceddi olan Abdi Menaf'ta Resulullah (s.a.s) ile birlesmektedir. Fil olayindan alti sene sonra Mekke'de dogmustur. Annesi, Erva binti Küreyz b. Rebia b. Habib b. Abdi sems'tir. Büyükannesi ise Resulullah (s.a.s)'in halasi Abdülmuttalib'in kizi Beyda'dir. Künyesi, "Ebû Abdullah'tir. Ona, "Ebu Amr" ve "Ebu Leyla" da denilirdi (Ibnul-Hacer el-Askalânî, el-isabe fi Temyîzi's-Sahabe, Bagdat t.y., II, 462; Ibnül Esîr, Üsdül-gâbe, III, 584-585; Celaleddin Suyûtî, Târihul-Hulefâ, Beyrut 1986, 165). Resulullah (s.a.s) risaletle görevlendirildiginde Osman (r.a) otuz dört yaslarindaydi. O, ilk iman edenler arasindadir. Ebû Bekir (r.a), güvendigi kimseleri Islâma davette yogun gayret göstermekteydi. Onun bu çalismalari neticesinde, Abdurrahman

Hz. EBU BEKIR ES SIDDÎK (r.a) (571-634)

   Hz. EBU BEKIR ES SIDDÎK (r.a) (571-634)     Hz. Muhammed (s.a.s.)'in Islâm'i teblige baslamasindan sonra ilk iman eden hür erkeklerin; rasit halifelerin, asere-i mübesserenin ilki. Câmiu'l Kur'an, es-Siddîk, el-Atik lakaplariyla bilinen büyük sahabi. Kur'ân-i Kerim'de hicret sirasinda Rasûlullah'la beraber olmasindan dolayi, "...magarada bulunan iki kisiden biri..." (et-Tevbe, 9/40) seklinde ondan bahsedilmektedir. Asil adi Abdülkâbe olup, Islâm'dan sonra Rasûlullah (s.a.s.)'in ona Abdullah adini verdigi kaydedilir. Azaptan azad edilmis mânâsina "atik"; dürüst, sadik, emin ve iffetli oldugundan dolayi da "siddik" lâkabiyla anilmistir. "Deve yavrusunun babasi" manasina gelen Ebû Bekir adiyla meshur olmustur. Teym ogullari kabilesinden olan Ebû Bekir'in nesebi Mürre b. Kâ'b'da Rasûlullah'la birlesir. Anasinin adi Ümmü'l-Hayr Selma, babasinin ki Ebû Kuhafe Osman'dir. Künyesi Abdull

Sahabeler ve tabiin

Sahabeler ve tabiin

40 HADİS

PEYGAMBERiMiZ ( s.a.v ) in DiLiNDEN HADiSLERLE TENBiHAT TENBiHAT 4. bölüm

TENBiHAT DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Akrabayi gözetene On sey vardir : 1- Yüce Allah'in rizasi, 2- Akrabanin sevinmesi, 3- Meleklerin memnun olmasi, 4- Müslümanlarin övgüsü, 5- $eytanin üzülmesi, 6- Ömrün uzamasi, 7- Rizkin bereketlenmesi, 8- Ölülerin sevinmesi, 9- Sevgi baglarinin kuvvetlenmesi, 10- Hayir dua ile anilmasi. T.G/133 $u on sey haksizliktir, cefadir : 1- Yalniz kendi nefsi için dua etmek, 2- Her gün en az Yüz ayet okumamak, 3- Mescide giripte,Namaz kilmamak, 4- Mezarliktan geçerken dua etmemek, 5- Cuma günü $ehre gelipte,Cuma kilmamak, 6- Semtindeki Alimden bir sey ögrenmemek, 7- Tanisip ta,bir birinin adini sormamak, 8- Me$ru davete gitmemek, 9- Imkân varken ilim ögrenmemek, 10- Kom$usu aç iken,kendisi tok olmak. T.G/138 Içki konusunda on kisiye Lânet edilmistir : 1- içkiyi içene, 2- içenin meclisinde oturana, 3- içkiyi içirene, 4- içkiyi Yapana, 5- içkiyi Yaptirana, 6- içkiyi Tasiyana 7- içkiyi Tasitana, 8- içkiyi Satana, 9- içkiyi Sattirana, 10- Satip,kârini yiyene, T