BÜYÜ YAPMAK !

İslamiyet sihri inkar etmemiş, ancak Tevhid itikatına zarar verdiği, İslam ahlak ve prensiplerini bozduğu, kötüye kullanıldığı için kesinlikle haram kılınmıştır. Bir müslümanın bunlarla meşgul olması katiyetle doğru değildir, bu gibi şeyler küfür basamaklarıdır.

Allah-u Teala sihri öğrenenler hakkında Ayet-i kerime’de şöyle buyurmaktadır:

“Onlar kendilerine faydalı olacak şeyler değil de zarar verecek şeyler öğreniyorlardı.” (Bakara:102)

Bir Ayet-i kerime’de de şöyle buyuruluyor:

“Nerede olursa olsun, sihirbaz asla iflah olmaz.” (Taha:69)

Resul-i Ekrem -sallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz sihri “Helak edici yedi büyük günahtan birisi saymıştır, bir Hadis-i şerif’lerinde de şöyle buyurmuştur:

“Muhabbet vesaire için efsun yapmak, iplik okumak veya muska yazmak suretiyle sihir yapmak şirktir.” (Ebu Davud)

Sihir yapmak haram olduğu gibi sihire inanmak da haramdır.

Karı-koca arasındaki aile bağlarını koparmaktan başlayarak, insanlar arasında fesatlıklar çıkaran sihirbazlar asr-ı saadette Resulullah -sallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz’e de sihir yapmaya cüret etmişlerdi.

Aişe -radiyallahu anha- Validemiz’den rivayete göre, şöyle demiştir:

Bir keresinde Peygamber -sallahu aleyhi ve sellem-e sihir yapılmıştı. Bu hadiseden sonra işlemediği bazı şeyleri işlediğini sanırdı. Nihayet günün birinde tekrar tekrar dua etti ve bana dedi ki:

Ya Aişe! Allah bana şifamı bildirdi. İki melek gelip biri başucumda diğeri ayak ucumda durdu. Birbirleri ile şöyle konuşuyorlardı:

-Bu zatın hastalığı nedir?

-Sihirlenmiştir.

-Kim sihir yaptı?

-A’sam oğlu Lebid.

-Ne ile yaptı?

-Tarak, saç ve sakal tarantısı, erkek hurma çiçeği ile.

-Nerede yapıldı?

-Zervan kuyusunda.

Peygamber -sallahu aleyhi ve sellem- oraya doğru gitti. Sonra geldi ve bana “Büyü yapılan hurmanın uçları şeytanın başı gibidir.” buyurdu. Bunun üzerine ‘Ya Resulullah! Onu çıkardınız mı?’ diye sordum. Şöyle cevap verdi:

Hayır çıkarmadım. Çünkü Allah bana şifa verdi. İnsanların görüp de nasıl yapıldığını öğreneceklerinden endişe ettim ve kuyuyu kapattırdım.” (Buhari. Tecrid-i sarih:1352)