257
ÜÇÜNcÜ BÖLÜM
ç) Zifafa giren kimsenin yapacağı dua: Sahabeden İbn Abbas (r.a.)’ın rivayetine göre; Pey- gamberimiz (s.a.s.) şöyle buyurdu: “Sizden biriniz eşine yaklaşmak istediğinde şöyle dua etsin: اَنَتْقَزَا رَ مَانَطْيَّ الشِبِّنَجَ وَانَطْيَّا الشَنْبِّنَ جَّمُهّٰللَ اِّٰ اللِمْسِب okunuşu: “Bismillâh! Allâhümme cennibneş-şeytâne ve cennibiş-şeytâne mâ razektenâ.” Anlamı: “Allah’ın adıyla! Allah’ım! Şeytanı bizden ve bize nasip edeceğin çocuktan uzaklaştır.” (Buhârî, Nikâh, 66; Ebû Da- vud, Nikâh, 46; Tirmizî, Nikâh, 8; İbn Mâce, Nikâh, 27)
HATİM DUASI Yüce Allah’ın son kelâmı olan Kur’ân-ı Kerim’i oku- mak, ecir ve sevabı en yüksek olan bir ibadettir. Hatta selef âlimlerinin ifadelerine göre ibadetler içerisinde hiç birisi Kur’ân okumaya denk değildir. Nitekim ayette de, Kur’ân okumanın asla zarar etmeyecek bir kazanç olduğu belirtilmiştir: “Şüphesiz, Allah’ın kitabını okuyanlar, nama- zı dosdoğru kılanlar ve kendilerine rızık olarak verdiğimiz şeylerden, gizlice ve açıktan Allah yolunda harcayanlar, asla zarar etmeyecek bir ticaret umabilirler.” (Fâtır, 35/29) Bir başka ayette ise mü’minler, gece hayatlarını Kur’ân ile meşgul olarak geçirdikleri için övülürler: “Onların (Ki- tap ehlinin) hepsi bir değildir. Kitap ehli içinde, gece saatlerin- de ayakta duran, secdeye kapanarak Allah’ın ayetlerini okuyan bir topluluk da vardır.” (Âl-i İmrân, 3/113)
258
DUALAR
Kur’ân okumanın, Müslümanların asla vazgeçemeye- ceği bir görev olması gerektiğini beyan eden Peygamberi- miz (s.a.s.), şu güzel benzetmeyle bizleri Kur’ân okumaya teşvik etmiştir: “Kur’ân okuyan mü’min, kokusu ve tadı gü- zel olan turunç gibidir. Kur’ân okumayan mü’min, tadı gü- zel ve fakat kokusu olmayan hurma gibidir. Kur’ân okuyan münafık, kokusu güzel fakat tadı acı olan fesleğen otu gibidir. Kur’ân okumayan münafık ise, kokusu olmayan acı yaban ke- leği gibidir.” (Buhârî, Fedâilu’l-Kur’ân, 36, Tevhid, 57) Kur’ân-ı Kerim’in hatmedilmesi ve sonrasında yapıla- cak uygulamayı belirten bir hadiste, İbn Abbas (r.a.)’dan rivayete göre, bir adam Peygamberimiz (s.a.s.)’e, “Allah’ın en çok sevdiği amel hangisidir” diye sordu. O da; “Konup göçen- dir” dedi. O kişi; “Konup göçen kimdir” diye sorunca, Pey- gamberimiz (s.a.s.); “Kur’ân’ı başından sonuna kadar oku- yan, bitirince hemen tekrar başlayandır, dedi” (Tirmizî, Kıraat, 4) Bu hadisin müjdesine nail olmak ümidiyle Müslü- manlar son sûreyi (Nâs sûresi) okuduktan sonra Fâtiha ile Bakara sûresinin başından ilk beş ayeti okumaktadırlar ki, halk arasında bu uygulama oldukça yaygın bir hâle gelmiş- tir. Bu uygulamanın dayanağını teşkil eden yukarıdaki ha- dis ile sahabe ve tabiinden nakledilen birçok rivayete göre, Kur’ân’ın hatminden sonra dua etmek sünnettir. Kuvvetli derecede müstahab olduğu da söylenmiştir. (bk. Nevevî, el-Ezkâr, s.136) Hatim bittikten sonra, duanın kabul olma şartlarına da riayet ederek, hatim duasına şu cümlelerle başlamak uy- gun görülmüştür:
259
ÜÇÜNcÜ BÖLÜM
َن۪ديِاهَّ الشَنِ مَكِالٰى ذَلَ عُنْحَنَ وُم۪ريَكْ ﺍل ُهُولُسَ رَغَّلَبَ وُم۪ظيَعْ ﺍلُ َّ ﺍلل َقَدَص َن۪ديِاهَّ الشَعَا مَنْبُتْاكَ فَولُسَّا الرَنْعَبَّاتَ وَتْلَزْنَا أَمِا بَّنَا آمَنَّبَر okunuşu: “Sadeka’llâhül-‘azîmü ve belleğa Rasû- lühül-kerîm. Ve nahnü ‘alâ zâlike mineş-şâhidîn. Rabbenâ âmennâ bimâ enzelte vet-teba’ner-Rasûle fektübnâ me’aş-şâhidîn.” Anlamı: “Yüce olan Allah şüphesiz doğru söylemiştir. Onu Peygamberimiz (s.a.s.) bize ulaştırmıştır. Biz de bu duruma şahit olanlardanız. Rabbimiz! Senin indirdiğine iman ettik ve Peygamber’e uyduk. Artık bizi şahidlerle beraber yaz.” (Âl-i İmrân, 3/53) Ya da kısaca: ِابَّهَوْى الَلْعَْ الِّيِلَعْ الَىِّبَ رَانَحْبُس okunuşu: “Sübhâne Rabbiyel-‘aliyyil-â’lel-veh-hâb.” Anlamı: “Yüce, ulu ve lütufkâr olan Rabbimi tesbih ede- rim” dedikten sonra duaya başlanır. Yukarıdaki kısa hatim duasından başka, bir örnek ola- rak aşağıda yer alan Arapça hatim duası veya Türkçesi de okunabilir: َ ۪ مينِالَّي الظَلَ عَّلِ اَانَوْدُعَلَ وَين۪قَّتُمْلِ لُةَبِاقَعْالَ وَ ۪مينَالَعْ الِّبَ رِِّٰ للُدْمَحْلَا َ ۪ عينَمْجَ اِهِبْحَصَ وِهِلٰاَ وٍدَّمَحُا مَنِولُسَي رٰلَ عُمَلاَّالسَ وُةَلاَّالصَو ُم۪ليَعْ الُع۪ميَّ السَتْنَ اَكَّنِا اَّنِ مْلَّبَقَا تَنَّبَر
260
DUALAR
ُم۪حيَّ الرُابَّوَّ التَتْنَ اَكَّنِا اَنَلْوَا مَا يَنْيْلَ عْبُتَو ِم۪ظيَعْ الِنَاْرُقْ الِةَكََبِ بٍم۪قيَتْسُ مٍق۪ريَي طَلِاَ وِّقَحْ الَليِا اَنْقِّفَوَا وَنِدْاهَو َ ۪ مينَالَعْلِ لًةَمْحَ رُهَتْلَسْرَ اْنَ مِةَمْرُحِبَو ُم۪حيَا رَا يَّنَ عُفْاعَ وُم۪ريَا كَا يَّنَ عُفْاعَو َ ۪ مينَرْكَْ الَمَرْكَا اَ يَكِمَرَكَ وَكِلْضَفِا بَنَوبُنُا ذَنَلْرِفْاغَو ِةَافَرَشِا بَنْفِّرَشَ وِنَاْرُقْ الِةَامَرَكِا بَنْمِرْكَاَ وِنَاْرُقْ الِةَن۪زيِا بَّنِّيَ زَّمُهّٰللَا ا َنِافَعَ وِنَاْرُقْ الِةَاعَفَشِ بَةَّنَجْا الَنْلِخْدَاَ وِنَاْرُقْ الِةَعْلِخِا بَنْسِبْلَاَ وِنَاْرُقْال ِةَّمُ اَعِ۪ميَ جْمَحْارَ وِنَاْرُقْ الِةَمْرُحِ بِةَرِخَْ الِابَذَعَا وَيْنُّ الدِءَلاَ بِّلُ كْنِم ُانَمْحَارَ يُم۪حيَارَ يٍدَّمَحُم ِةَامَيِقْي الِفَا وًسِونُ مِْ بَقْي الِفَا وًن۪ريَا قَيْنُّي الدِا فَنَ لَنَاْرُقْ الِلَعْ اجَّمُهّٰللَا ا ًابَجِحًَا وْ تِ سِارَّ النَنِمَا وًق۪فيَ رِةَّنَجْ الَليِاَا وًورُ نِاطَرِّي الصَلَعَا وًع۪فيَش َكِلْضَفِا بًامَمِاَ وًلا۪ليَا دَهِّلُ كِاتَْ يَخْي الَلِاَو ُم۪ريَاكَ يَكِمَرَكَ وَكِودُجَ و ْعَفْارَ وِنَاْرُقْ الِةَامَرَكِ بِا نَيّ۪ النَنِا مَنِّجَنَ وِنَاْرُقْ الِةَايَدِهِا بَنِدْ اهَّمُهّٰللَا ِ لْضَفْا الَاذَ يِ نَاْرُقْ الِةَوَلاِتِا بَنِتٰاِّيَا سَّنَعْرِّفَكَ وِنَاْرُقْ الِةَيلِضَفِا بَنِاتَجَرَد ِانَسْحِْالَو ْ ضِّيَبَا وَنَونُيُ د ِضْاقَا وَانَضْرَ م ِ فْاشَا وَنَوبُيُ عُْتْاسَا وَنَوبُلُ قْرِّهَ طَّمُهّٰللَا ا َنَن۪ ديْحِلْصَاَا وَنِاتَهُّمُ اْرِفْاغَا وَنَائَبٰ اْمَحْارَا وَنِاتَجَرَ دْعَفْارَا وَنَوهُجُو ْنِا مَنَدَلاِبَا وَنَالَوْمَاَا وَنَلْهَ اْظَفْاحَا وَنِائَدْعَ اَلْمَ شْتِّتَشَا وَانَيْنُدَو ِمْوَقْي الَلَا عَنْرُصْانَا وَنَامَدْقَ اْتِّبَثَا وَيَلاَبْالَ و ِاضَرْمَْالَ وِاتَفْٰ الِع۪ميَج
261
ÜÇÜNcÜ BÖLÜM
ِم۪ظيَعْ الِنَاْرُقْ الِةَمْرُحِ بَن۪ريِافَكْال ي َّلَ صٍدَّمَحُا مَنِدِّيَ سِوحُي رَلِ اُاهَنْوَلَاتَ مَورُنَ وُاهَنْئَرَا قَ مَابَوَ ثْغِّلَ بَّمُهّٰللَا َمَّلَسَ وِهْيَلَي عَالَعَ تُّٰالل ِّٰ اللُاتَوَلَ صَين۪لَسْرُمْالَ وِاءَيِبْنَْ الَنِ مِهِانَوْخِ اِيع۪مَ جِاحَوْرَي اَلِاَ و َين۪عَمْجَ اْمِهْيَلَ عُهُمَلاَسَو ِهِاتَّيِّرُ ذِيع۪مَجَ وِهِاعَبْتَاَ وِهِابَحْصَاَ وِهِاجَوْزَاَ وِهِدَ لْوَاَ وِهِلٰ اِاحَوْرَي اَلِاَو َين۪عَمْجَ اْمِهْيَلَي عَالَعَ تِّٰ اللُانَوْضِر ا َنِائَبِرْقَاَا وَنِدَ لْوَاَا وَنِاتَوَخَاَا وَنِانَوْخِاَا وَنِاتَهَّمُاَا وَنِائَبٰ اِاحَوْرَي اَلِاَو ِع۪ميَجِلَا وَنْيَلَ عٌّقَ حُهَ لَانَ كْنَمِلَا وَنِذ۪اتيَسَاَا وَنِائَقِدْصَاَا وَنِائَّبِحَاَو ِاتَمِلْسُمْالَ وَ ۪مينِلْسُمْالَ وِاتَنِمْؤُمْالَ وَ ۪نينِمْؤُمْال ِاتَوْمَْالَ وْمُهْنِ مِاءَيْحَْ لَ ا ِاتَوَعَّ الدَب۪جيُا مَيَ وِاتَاجَحْ الَيِاضَاقَي َ ۪ مينِاحَّ الرَمَحْرَااَ يَكِتَمْحَرِا بَنَائَعُ دْبِجَتْسِ ا ُدْمَحْالَ وَۚين۪لَسْرُمْى الَلَ عٌمَلاَسَ وَۚونُفِصَا يَّمَ عِةَّزِعْ الِّبَ رَكِّبَ رَانَحْبُس َين۪مَالَعْ الِّبَ رِِّٰ لل okunuşu: “Elhamdü lillâhi Rabbil-‘âlemîn. Vel-‘âkibetü lil-müttekîn. Velâ ‘udvâne illâ ‘alez-zalimîn. Ves-salâtü ves-selâmü ‘alâ Rasûlinâ Muhammedin ve ‘âlihî ve sahbihî ecme’în.
262
DUALAR
Rabbenâ takabbel minnâ inneke entes-semî’u’l-‘alîm. Ve tüb ‘aleynâ yâ Mevlânâ inneke entet-tevvâbür- Rahîm. Vehdinâ ve veffiknâ ilel-hakkı ve ilâ tarîkın müs-tekîm. Bi beraketi’l-Kur’ânil-‘azîm. Ve bi hürmeti men erseltehû rahmeten lil-‘âlemîn. Va’fü ‘annâ yâ Kerîm. Va’fü ‘annâ yâ Rahîm. Vağfir lenâ zünûbenâ bi fadlike ve keramike yâ ekramel- ekramîn. Allâhümme zeyyinnâ bi zînetil-Kur’ân. Ve ekrimnâ bi kerâmetil-Kur’ân. Ve şerrifnâ bi şerâfetil-Kur’ân. Ve elbisnâ bi hil’atil-Kur’ân. Ve edhilnel-cennete bi şefâatil-Kur’ân. Ve ‘âfinâ min külli belâid-dünyâ ve ‘azâbil-âhirati bi hurmetil-Kur’ân. Verham cemî’a ümmet-i Muhammedin yâ Rahîmü yâ Rahmân. Allâhüme’c’alil-Kur’âne lenâ fid-dünyâ karînâ. Ve fi’l-kabri mûnisâ. Ve fil-kıyâmeti şefî’ân ve ‘ales-sırâti nûrâ.
263
ÜÇÜNcÜ BÖLÜM
Ve ilel-cenneti rafîkâ. Ve minen-nâri sitran ve hicâbâ. Ve ilel-hayrâti küllihâ delîlen ve imâmâ. Bi fadlike ve cûdike ve keramike yâ Kerîm. Allâhümmehdinâ bi hidayetil-Kur’ân. Ve neccinâ minen-nîrâni bi kerâmetil-Kur’ân. Verfa’ deracâtinâ bi fadîleti’l-Kur’ân. Ve keffir ‘annâ seyyiâtinâ bi tilâvetil-Kur’âni yâ zel- fadli vel-ihsân. Allâhümme tahhir kulûbenâ vestur ‘uyûbenâ. Veşfi merdânâ vekdi duyûnenâ ve beyyid vücû-henâ verfa’ deracâtinâ. Verham âbâenâ veğfir ümmehâtinâ. Ve eslih dînenâ ve dünyânâ ve şettit şemle a’dâinâ. Vehfaz ehlenâ ve emvâlenâ ve bilâdenâ min cemî’ıl-âfâti vel-emrâdi vel-belâyâ. Ve sebbit akdâmenâ, vensurnâ ‘alel-kavmil-kâfirîn. Bi hurmetil-Kur’ânil-‘azîm. Allâhümme belliğ sevâbe mâ kara’nâhü. Ve nûra mâ televnâhü ilâ rûhi seyyidinâ Muham- medin sallâllahü te’âlâ ‘aleyhi ve sellem. Ve ilâ ervâhi cemî’ı i hvânihî minel-enbiyâi vel- murselîn. Salevâtullâhi ve selâmühû ‘aleyhim ecma’în.
264
DUALAR
Ve ilâ ervâhi âlihî ve evlâdihî ve ezvâcihî ve ashâbihî ve etbâ’ıhî ve cemî’ı zürriyyâtihî rıdvânullâhi te’âlâ ‘aleyhim ecma’în. Ve ilâ ervâhi âbâinâ ve ümmehâtinâ ve ihvâninâ ve ehavâtinâ ve evlâdinâ ve akribâinâ ve ehibbâinâ ve asdikâinâ ve esâtîzinâ ve limen kâne lehû hakkun ‘aleynâ ve li cemî’ıl-mü’minîne vel-mü’minâti vel-müslimîne vel- müslimâti, el-ahyâi minhüm vel-emvâti. Yâ kâdiyel-hâcâti! Ve yâ mücîbed-de’avâti! İstecib du’âenâ bi rahmetike yâ erhamer-râhimîn. Sübhâne Rabbike Rabbil-‘ızzeti ‘ammâ yasıfûn. Ve selâmün ‘alel-mürselîn. Vel-hamdülillâhi Rabbil-‘âle- mîn. el-Fatiha Anlamı: “Âlemlerin Rabbi olan Allah’a hamd olsun. İyi sonuç müttakilerindir. Düşmanlık ancak zalimler içindir. Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.s.)’e, onun bütün ehl-i beytine ve ashâbına salât ve selâm olsun. Ey Rabbimiz! Bizden ibadetlerimizi kabul buyur! Şüp- hesiz ki sen her şeyi işiten ve her şeyi bilensin. Ey Mevlamız! Bizim tövbelerimizi kabul eyle! Şüphesiz ki sen tövbeleri çok çok kabul eden ve merhametli olansın. Bize hidayet ver! Hak yola ve sırat-ı müstakime ulaşmayı bizi muvaffak eyle! Yüce Kur’ân’ın hürmetine, âlemlere rah- met olarak gönderdiğin Peygamber hürmetine.
265
ÜÇÜNcÜ BÖLÜM
Bizi bağışla. Ey Rahim olan Allah! Bizi bağışla. Ey ik- ram edenlerin en keremlisi olan Allah! Lütfunla ve ihsanınla bizim günahlarımızı bağışla. Allah’ım! Bizi Kur’ân süsü ile süsle. Kur’ân ile bize lüt- fet! Kur’ân ile bizi şereflendir. Kur’ân elbisesini bize giydir. Kur’ân hürmetine bizi cennetine koy. Kur’ân hürmetine dün- yadaki belalardan ve ahiret azabından bizi koru. Ey Rahim, Ey Rahman! Ümmet-i Muhammed’in tamamına merhamet et. Allah’ım! Kur’ân’ı bize dünyada yoldaş eyle. O’nu bize ka- birde dost eyle. Kıyamet günü onu bize şefaatçi kıl, sırat köp- rüsü üzerinde onu bize nur eyle. Cennette onu bize yoldaş eyle. Cehennem ateşine karşı onu bize perde ve engel kıl. İhsanın, cömertliğin ve keremin ile tüm hayırlı yollar için onu bize ön- der kıl. Kur’ân hidayeti ile bizi hidayete eriştir. Kur’ân’ın hür- metine bizi ateşten koru. Kur’ân hürmetine bizim derecemizi yükselt. Okunan Kur’ân hürmetine günahlarımızı bağışla. Ey lütuf ve ihsan sahibi! Allah’ım! Kalplerimizi temizle. Kusurlarımızı ört. Has- talarımıza şifa ver. Borçlarımızı ödemeye yardım et. Yüzü- müzü aydınlat. Derecemizi yükselt. Babalarımıza merha- met et. Annelerimizi bağışla. Din ve dünya işlerimizi ıslâh et. Düşmanlarımızın bize saldırısını bertaraf eyle. Ailemizi, mallarımızı, memleketimizi her türlü afetlerden, hastalıklar- dan ve belalardan koru. Ayaklarımızı sabit eyle, kâfir toplum- lara karşı bize yardım et. Yüce Kur’ân hürmetine.
266
DUALAR
Allah’ım! Okuduğumuz ve tilavet ettiğimiz Kur’ân’ın sevabını ve nurunu Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.s.)’in ruhuna ulaştır. Ve onun kardeşleri olan tüm peygamberlerin (a.s.) ruhlarına ulaştır. Ve Peygamberimiz s.a.s.)’in ehlinin, çocuklarının, hanımlarının, ashabının, tabiinin ve bütün zürriyetinin ruhlarına ulaştır. Hayatta olan veya vefat etmiş olan babalarımızın, an- nelerimizin, kardeşlerimizin, evladımızın, akrabalarımızın, sevdiklerimizin, dostlarımızın, hocalarımızın, üzerimizde hakkı olan herkesin ve Müslüman olan bütün kadın ve erke- ğin ruhlarına ulaştır. Ey ihtiyaçları gideren Allah! Ey dualara icabet eden Al- lah! Ey merhametlilerin en merhametlisi! Dualarımızı kabul et. Tüm peygamberlere salât ve selâm olsun. Senin Rabbin; kudret ve şeref sahibi olan Rab, onların nitelendirdiği şeylerden uzaktır, yücedir. Peygamberlere selam olsun. Âlemlerin Rabbi olan Allah’a hamd olsun.” Fâtiha, de- nir ve Kur’ân’ın birinci sûresi (Fâtiha) okunur.
ÜÇÜNcÜ BÖLÜM
ç) Zifafa giren kimsenin yapacağı dua: Sahabeden İbn Abbas (r.a.)’ın rivayetine göre; Pey- gamberimiz (s.a.s.) şöyle buyurdu: “Sizden biriniz eşine yaklaşmak istediğinde şöyle dua etsin: اَنَتْقَزَا رَ مَانَطْيَّ الشِبِّنَجَ وَانَطْيَّا الشَنْبِّنَ جَّمُهّٰللَ اِّٰ اللِمْسِب okunuşu: “Bismillâh! Allâhümme cennibneş-şeytâne ve cennibiş-şeytâne mâ razektenâ.” Anlamı: “Allah’ın adıyla! Allah’ım! Şeytanı bizden ve bize nasip edeceğin çocuktan uzaklaştır.” (Buhârî, Nikâh, 66; Ebû Da- vud, Nikâh, 46; Tirmizî, Nikâh, 8; İbn Mâce, Nikâh, 27)
HATİM DUASI Yüce Allah’ın son kelâmı olan Kur’ân-ı Kerim’i oku- mak, ecir ve sevabı en yüksek olan bir ibadettir. Hatta selef âlimlerinin ifadelerine göre ibadetler içerisinde hiç birisi Kur’ân okumaya denk değildir. Nitekim ayette de, Kur’ân okumanın asla zarar etmeyecek bir kazanç olduğu belirtilmiştir: “Şüphesiz, Allah’ın kitabını okuyanlar, nama- zı dosdoğru kılanlar ve kendilerine rızık olarak verdiğimiz şeylerden, gizlice ve açıktan Allah yolunda harcayanlar, asla zarar etmeyecek bir ticaret umabilirler.” (Fâtır, 35/29) Bir başka ayette ise mü’minler, gece hayatlarını Kur’ân ile meşgul olarak geçirdikleri için övülürler: “Onların (Ki- tap ehlinin) hepsi bir değildir. Kitap ehli içinde, gece saatlerin- de ayakta duran, secdeye kapanarak Allah’ın ayetlerini okuyan bir topluluk da vardır.” (Âl-i İmrân, 3/113)
258
DUALAR
Kur’ân okumanın, Müslümanların asla vazgeçemeye- ceği bir görev olması gerektiğini beyan eden Peygamberi- miz (s.a.s.), şu güzel benzetmeyle bizleri Kur’ân okumaya teşvik etmiştir: “Kur’ân okuyan mü’min, kokusu ve tadı gü- zel olan turunç gibidir. Kur’ân okumayan mü’min, tadı gü- zel ve fakat kokusu olmayan hurma gibidir. Kur’ân okuyan münafık, kokusu güzel fakat tadı acı olan fesleğen otu gibidir. Kur’ân okumayan münafık ise, kokusu olmayan acı yaban ke- leği gibidir.” (Buhârî, Fedâilu’l-Kur’ân, 36, Tevhid, 57) Kur’ân-ı Kerim’in hatmedilmesi ve sonrasında yapıla- cak uygulamayı belirten bir hadiste, İbn Abbas (r.a.)’dan rivayete göre, bir adam Peygamberimiz (s.a.s.)’e, “Allah’ın en çok sevdiği amel hangisidir” diye sordu. O da; “Konup göçen- dir” dedi. O kişi; “Konup göçen kimdir” diye sorunca, Pey- gamberimiz (s.a.s.); “Kur’ân’ı başından sonuna kadar oku- yan, bitirince hemen tekrar başlayandır, dedi” (Tirmizî, Kıraat, 4) Bu hadisin müjdesine nail olmak ümidiyle Müslü- manlar son sûreyi (Nâs sûresi) okuduktan sonra Fâtiha ile Bakara sûresinin başından ilk beş ayeti okumaktadırlar ki, halk arasında bu uygulama oldukça yaygın bir hâle gelmiş- tir. Bu uygulamanın dayanağını teşkil eden yukarıdaki ha- dis ile sahabe ve tabiinden nakledilen birçok rivayete göre, Kur’ân’ın hatminden sonra dua etmek sünnettir. Kuvvetli derecede müstahab olduğu da söylenmiştir. (bk. Nevevî, el-Ezkâr, s.136) Hatim bittikten sonra, duanın kabul olma şartlarına da riayet ederek, hatim duasına şu cümlelerle başlamak uy- gun görülmüştür:
259
ÜÇÜNcÜ BÖLÜM
َن۪ديِاهَّ الشَنِ مَكِالٰى ذَلَ عُنْحَنَ وُم۪ريَكْ ﺍل ُهُولُسَ رَغَّلَبَ وُم۪ظيَعْ ﺍلُ َّ ﺍلل َقَدَص َن۪ديِاهَّ الشَعَا مَنْبُتْاكَ فَولُسَّا الرَنْعَبَّاتَ وَتْلَزْنَا أَمِا بَّنَا آمَنَّبَر okunuşu: “Sadeka’llâhül-‘azîmü ve belleğa Rasû- lühül-kerîm. Ve nahnü ‘alâ zâlike mineş-şâhidîn. Rabbenâ âmennâ bimâ enzelte vet-teba’ner-Rasûle fektübnâ me’aş-şâhidîn.” Anlamı: “Yüce olan Allah şüphesiz doğru söylemiştir. Onu Peygamberimiz (s.a.s.) bize ulaştırmıştır. Biz de bu duruma şahit olanlardanız. Rabbimiz! Senin indirdiğine iman ettik ve Peygamber’e uyduk. Artık bizi şahidlerle beraber yaz.” (Âl-i İmrân, 3/53) Ya da kısaca: ِابَّهَوْى الَلْعَْ الِّيِلَعْ الَىِّبَ رَانَحْبُس okunuşu: “Sübhâne Rabbiyel-‘aliyyil-â’lel-veh-hâb.” Anlamı: “Yüce, ulu ve lütufkâr olan Rabbimi tesbih ede- rim” dedikten sonra duaya başlanır. Yukarıdaki kısa hatim duasından başka, bir örnek ola- rak aşağıda yer alan Arapça hatim duası veya Türkçesi de okunabilir: َ ۪ مينِالَّي الظَلَ عَّلِ اَانَوْدُعَلَ وَين۪قَّتُمْلِ لُةَبِاقَعْالَ وَ ۪مينَالَعْ الِّبَ رِِّٰ للُدْمَحْلَا َ ۪ عينَمْجَ اِهِبْحَصَ وِهِلٰاَ وٍدَّمَحُا مَنِولُسَي رٰلَ عُمَلاَّالسَ وُةَلاَّالصَو ُم۪ليَعْ الُع۪ميَّ السَتْنَ اَكَّنِا اَّنِ مْلَّبَقَا تَنَّبَر
260
DUALAR
ُم۪حيَّ الرُابَّوَّ التَتْنَ اَكَّنِا اَنَلْوَا مَا يَنْيْلَ عْبُتَو ِم۪ظيَعْ الِنَاْرُقْ الِةَكََبِ بٍم۪قيَتْسُ مٍق۪ريَي طَلِاَ وِّقَحْ الَليِا اَنْقِّفَوَا وَنِدْاهَو َ ۪ مينَالَعْلِ لًةَمْحَ رُهَتْلَسْرَ اْنَ مِةَمْرُحِبَو ُم۪حيَا رَا يَّنَ عُفْاعَ وُم۪ريَا كَا يَّنَ عُفْاعَو َ ۪ مينَرْكَْ الَمَرْكَا اَ يَكِمَرَكَ وَكِلْضَفِا بَنَوبُنُا ذَنَلْرِفْاغَو ِةَافَرَشِا بَنْفِّرَشَ وِنَاْرُقْ الِةَامَرَكِا بَنْمِرْكَاَ وِنَاْرُقْ الِةَن۪زيِا بَّنِّيَ زَّمُهّٰللَا ا َنِافَعَ وِنَاْرُقْ الِةَاعَفَشِ بَةَّنَجْا الَنْلِخْدَاَ وِنَاْرُقْ الِةَعْلِخِا بَنْسِبْلَاَ وِنَاْرُقْال ِةَّمُ اَعِ۪ميَ جْمَحْارَ وِنَاْرُقْ الِةَمْرُحِ بِةَرِخَْ الِابَذَعَا وَيْنُّ الدِءَلاَ بِّلُ كْنِم ُانَمْحَارَ يُم۪حيَارَ يٍدَّمَحُم ِةَامَيِقْي الِفَا وًسِونُ مِْ بَقْي الِفَا وًن۪ريَا قَيْنُّي الدِا فَنَ لَنَاْرُقْ الِلَعْ اجَّمُهّٰللَا ا ًابَجِحًَا وْ تِ سِارَّ النَنِمَا وًق۪فيَ رِةَّنَجْ الَليِاَا وًورُ نِاطَرِّي الصَلَعَا وًع۪فيَش َكِلْضَفِا بًامَمِاَ وًلا۪ليَا دَهِّلُ كِاتَْ يَخْي الَلِاَو ُم۪ريَاكَ يَكِمَرَكَ وَكِودُجَ و ْعَفْارَ وِنَاْرُقْ الِةَامَرَكِ بِا نَيّ۪ النَنِا مَنِّجَنَ وِنَاْرُقْ الِةَايَدِهِا بَنِدْ اهَّمُهّٰللَا ِ لْضَفْا الَاذَ يِ نَاْرُقْ الِةَوَلاِتِا بَنِتٰاِّيَا سَّنَعْرِّفَكَ وِنَاْرُقْ الِةَيلِضَفِا بَنِاتَجَرَد ِانَسْحِْالَو ْ ضِّيَبَا وَنَونُيُ د ِضْاقَا وَانَضْرَ م ِ فْاشَا وَنَوبُيُ عُْتْاسَا وَنَوبُلُ قْرِّهَ طَّمُهّٰللَا ا َنَن۪ ديْحِلْصَاَا وَنِاتَهُّمُ اْرِفْاغَا وَنَائَبٰ اْمَحْارَا وَنِاتَجَرَ دْعَفْارَا وَنَوهُجُو ْنِا مَنَدَلاِبَا وَنَالَوْمَاَا وَنَلْهَ اْظَفْاحَا وَنِائَدْعَ اَلْمَ شْتِّتَشَا وَانَيْنُدَو ِمْوَقْي الَلَا عَنْرُصْانَا وَنَامَدْقَ اْتِّبَثَا وَيَلاَبْالَ و ِاضَرْمَْالَ وِاتَفْٰ الِع۪ميَج
261
ÜÇÜNcÜ BÖLÜM
ِم۪ظيَعْ الِنَاْرُقْ الِةَمْرُحِ بَن۪ريِافَكْال ي َّلَ صٍدَّمَحُا مَنِدِّيَ سِوحُي رَلِ اُاهَنْوَلَاتَ مَورُنَ وُاهَنْئَرَا قَ مَابَوَ ثْغِّلَ بَّمُهّٰللَا َمَّلَسَ وِهْيَلَي عَالَعَ تُّٰالل ِّٰ اللُاتَوَلَ صَين۪لَسْرُمْالَ وِاءَيِبْنَْ الَنِ مِهِانَوْخِ اِيع۪مَ جِاحَوْرَي اَلِاَ و َين۪عَمْجَ اْمِهْيَلَ عُهُمَلاَسَو ِهِاتَّيِّرُ ذِيع۪مَجَ وِهِاعَبْتَاَ وِهِابَحْصَاَ وِهِاجَوْزَاَ وِهِدَ لْوَاَ وِهِلٰ اِاحَوْرَي اَلِاَو َين۪عَمْجَ اْمِهْيَلَي عَالَعَ تِّٰ اللُانَوْضِر ا َنِائَبِرْقَاَا وَنِدَ لْوَاَا وَنِاتَوَخَاَا وَنِانَوْخِاَا وَنِاتَهَّمُاَا وَنِائَبٰ اِاحَوْرَي اَلِاَو ِع۪ميَجِلَا وَنْيَلَ عٌّقَ حُهَ لَانَ كْنَمِلَا وَنِذ۪اتيَسَاَا وَنِائَقِدْصَاَا وَنِائَّبِحَاَو ِاتَمِلْسُمْالَ وَ ۪مينِلْسُمْالَ وِاتَنِمْؤُمْالَ وَ ۪نينِمْؤُمْال ِاتَوْمَْالَ وْمُهْنِ مِاءَيْحَْ لَ ا ِاتَوَعَّ الدَب۪جيُا مَيَ وِاتَاجَحْ الَيِاضَاقَي َ ۪ مينِاحَّ الرَمَحْرَااَ يَكِتَمْحَرِا بَنَائَعُ دْبِجَتْسِ ا ُدْمَحْالَ وَۚين۪لَسْرُمْى الَلَ عٌمَلاَسَ وَۚونُفِصَا يَّمَ عِةَّزِعْ الِّبَ رَكِّبَ رَانَحْبُس َين۪مَالَعْ الِّبَ رِِّٰ لل okunuşu: “Elhamdü lillâhi Rabbil-‘âlemîn. Vel-‘âkibetü lil-müttekîn. Velâ ‘udvâne illâ ‘alez-zalimîn. Ves-salâtü ves-selâmü ‘alâ Rasûlinâ Muhammedin ve ‘âlihî ve sahbihî ecme’în.
262
DUALAR
Rabbenâ takabbel minnâ inneke entes-semî’u’l-‘alîm. Ve tüb ‘aleynâ yâ Mevlânâ inneke entet-tevvâbür- Rahîm. Vehdinâ ve veffiknâ ilel-hakkı ve ilâ tarîkın müs-tekîm. Bi beraketi’l-Kur’ânil-‘azîm. Ve bi hürmeti men erseltehû rahmeten lil-‘âlemîn. Va’fü ‘annâ yâ Kerîm. Va’fü ‘annâ yâ Rahîm. Vağfir lenâ zünûbenâ bi fadlike ve keramike yâ ekramel- ekramîn. Allâhümme zeyyinnâ bi zînetil-Kur’ân. Ve ekrimnâ bi kerâmetil-Kur’ân. Ve şerrifnâ bi şerâfetil-Kur’ân. Ve elbisnâ bi hil’atil-Kur’ân. Ve edhilnel-cennete bi şefâatil-Kur’ân. Ve ‘âfinâ min külli belâid-dünyâ ve ‘azâbil-âhirati bi hurmetil-Kur’ân. Verham cemî’a ümmet-i Muhammedin yâ Rahîmü yâ Rahmân. Allâhüme’c’alil-Kur’âne lenâ fid-dünyâ karînâ. Ve fi’l-kabri mûnisâ. Ve fil-kıyâmeti şefî’ân ve ‘ales-sırâti nûrâ.
263
ÜÇÜNcÜ BÖLÜM
Ve ilel-cenneti rafîkâ. Ve minen-nâri sitran ve hicâbâ. Ve ilel-hayrâti küllihâ delîlen ve imâmâ. Bi fadlike ve cûdike ve keramike yâ Kerîm. Allâhümmehdinâ bi hidayetil-Kur’ân. Ve neccinâ minen-nîrâni bi kerâmetil-Kur’ân. Verfa’ deracâtinâ bi fadîleti’l-Kur’ân. Ve keffir ‘annâ seyyiâtinâ bi tilâvetil-Kur’âni yâ zel- fadli vel-ihsân. Allâhümme tahhir kulûbenâ vestur ‘uyûbenâ. Veşfi merdânâ vekdi duyûnenâ ve beyyid vücû-henâ verfa’ deracâtinâ. Verham âbâenâ veğfir ümmehâtinâ. Ve eslih dînenâ ve dünyânâ ve şettit şemle a’dâinâ. Vehfaz ehlenâ ve emvâlenâ ve bilâdenâ min cemî’ıl-âfâti vel-emrâdi vel-belâyâ. Ve sebbit akdâmenâ, vensurnâ ‘alel-kavmil-kâfirîn. Bi hurmetil-Kur’ânil-‘azîm. Allâhümme belliğ sevâbe mâ kara’nâhü. Ve nûra mâ televnâhü ilâ rûhi seyyidinâ Muham- medin sallâllahü te’âlâ ‘aleyhi ve sellem. Ve ilâ ervâhi cemî’ı i hvânihî minel-enbiyâi vel- murselîn. Salevâtullâhi ve selâmühû ‘aleyhim ecma’în.
264
DUALAR
Ve ilâ ervâhi âlihî ve evlâdihî ve ezvâcihî ve ashâbihî ve etbâ’ıhî ve cemî’ı zürriyyâtihî rıdvânullâhi te’âlâ ‘aleyhim ecma’în. Ve ilâ ervâhi âbâinâ ve ümmehâtinâ ve ihvâninâ ve ehavâtinâ ve evlâdinâ ve akribâinâ ve ehibbâinâ ve asdikâinâ ve esâtîzinâ ve limen kâne lehû hakkun ‘aleynâ ve li cemî’ıl-mü’minîne vel-mü’minâti vel-müslimîne vel- müslimâti, el-ahyâi minhüm vel-emvâti. Yâ kâdiyel-hâcâti! Ve yâ mücîbed-de’avâti! İstecib du’âenâ bi rahmetike yâ erhamer-râhimîn. Sübhâne Rabbike Rabbil-‘ızzeti ‘ammâ yasıfûn. Ve selâmün ‘alel-mürselîn. Vel-hamdülillâhi Rabbil-‘âle- mîn. el-Fatiha Anlamı: “Âlemlerin Rabbi olan Allah’a hamd olsun. İyi sonuç müttakilerindir. Düşmanlık ancak zalimler içindir. Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.s.)’e, onun bütün ehl-i beytine ve ashâbına salât ve selâm olsun. Ey Rabbimiz! Bizden ibadetlerimizi kabul buyur! Şüp- hesiz ki sen her şeyi işiten ve her şeyi bilensin. Ey Mevlamız! Bizim tövbelerimizi kabul eyle! Şüphesiz ki sen tövbeleri çok çok kabul eden ve merhametli olansın. Bize hidayet ver! Hak yola ve sırat-ı müstakime ulaşmayı bizi muvaffak eyle! Yüce Kur’ân’ın hürmetine, âlemlere rah- met olarak gönderdiğin Peygamber hürmetine.
265
ÜÇÜNcÜ BÖLÜM
Bizi bağışla. Ey Rahim olan Allah! Bizi bağışla. Ey ik- ram edenlerin en keremlisi olan Allah! Lütfunla ve ihsanınla bizim günahlarımızı bağışla. Allah’ım! Bizi Kur’ân süsü ile süsle. Kur’ân ile bize lüt- fet! Kur’ân ile bizi şereflendir. Kur’ân elbisesini bize giydir. Kur’ân hürmetine bizi cennetine koy. Kur’ân hürmetine dün- yadaki belalardan ve ahiret azabından bizi koru. Ey Rahim, Ey Rahman! Ümmet-i Muhammed’in tamamına merhamet et. Allah’ım! Kur’ân’ı bize dünyada yoldaş eyle. O’nu bize ka- birde dost eyle. Kıyamet günü onu bize şefaatçi kıl, sırat köp- rüsü üzerinde onu bize nur eyle. Cennette onu bize yoldaş eyle. Cehennem ateşine karşı onu bize perde ve engel kıl. İhsanın, cömertliğin ve keremin ile tüm hayırlı yollar için onu bize ön- der kıl. Kur’ân hidayeti ile bizi hidayete eriştir. Kur’ân’ın hür- metine bizi ateşten koru. Kur’ân hürmetine bizim derecemizi yükselt. Okunan Kur’ân hürmetine günahlarımızı bağışla. Ey lütuf ve ihsan sahibi! Allah’ım! Kalplerimizi temizle. Kusurlarımızı ört. Has- talarımıza şifa ver. Borçlarımızı ödemeye yardım et. Yüzü- müzü aydınlat. Derecemizi yükselt. Babalarımıza merha- met et. Annelerimizi bağışla. Din ve dünya işlerimizi ıslâh et. Düşmanlarımızın bize saldırısını bertaraf eyle. Ailemizi, mallarımızı, memleketimizi her türlü afetlerden, hastalıklar- dan ve belalardan koru. Ayaklarımızı sabit eyle, kâfir toplum- lara karşı bize yardım et. Yüce Kur’ân hürmetine.
266
DUALAR
Allah’ım! Okuduğumuz ve tilavet ettiğimiz Kur’ân’ın sevabını ve nurunu Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.s.)’in ruhuna ulaştır. Ve onun kardeşleri olan tüm peygamberlerin (a.s.) ruhlarına ulaştır. Ve Peygamberimiz s.a.s.)’in ehlinin, çocuklarının, hanımlarının, ashabının, tabiinin ve bütün zürriyetinin ruhlarına ulaştır. Hayatta olan veya vefat etmiş olan babalarımızın, an- nelerimizin, kardeşlerimizin, evladımızın, akrabalarımızın, sevdiklerimizin, dostlarımızın, hocalarımızın, üzerimizde hakkı olan herkesin ve Müslüman olan bütün kadın ve erke- ğin ruhlarına ulaştır. Ey ihtiyaçları gideren Allah! Ey dualara icabet eden Al- lah! Ey merhametlilerin en merhametlisi! Dualarımızı kabul et. Tüm peygamberlere salât ve selâm olsun. Senin Rabbin; kudret ve şeref sahibi olan Rab, onların nitelendirdiği şeylerden uzaktır, yücedir. Peygamberlere selam olsun. Âlemlerin Rabbi olan Allah’a hamd olsun.” Fâtiha, de- nir ve Kur’ân’ın birinci sûresi (Fâtiha) okunur.
Yorumlar
Yorum Gönder