ACAR : Cesur, becerikli
ACER: HZ.Ismail'in annesi
AFRA: Ayin 13.Gecesi, afra binti ubeyde;sahabe hanimlarindan
AHSEN: (Ar.) Daha güzel, çok güzel, en güzel. Erkek ve kadin adi
AKAY: Dolunay
ALGAN: Fetheden , alan
ALYADUA: Gökyüzünün yakarisi
ARDA: 1. Hükümdar veya kumandan asasi. 2. Isaret olarak yere dikilen çubuk. 3. Meriç irmaginin Edirne yöresindeki önemli bir kolu. 4. Uygur yazilarinda geçen çok eski bir Türk adi. 5. Sonra gelen.
AYSIL: Ay gibi isil isil
AZRA: Yine iffete tekabül eden, namuslu ve tertemiz kadin anlamindadir. Kirlerden arindirilmis, masum manasinda.
BARAN: Yagmur
BELINAY: Cennette peygamber cicegi
BENGISU: Ebedilik,ölümsüzlük veren su
BEREN: 1. Güçlü, kuvvetli. 2. Akilli
BERFIN: kardan yapilmis,tertemiz
BERRA: (Ar.). - Dogru sözlü, hayir isleyen kimse. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.
BERRE: Manasi temizleyicidir
BETUL: O’nun nefsani kirlenmelere karsin korunmuslugunu, iffetli ve onuruna düskün oldugunu anlamlandirir.
BÜSRA: Mutluluk getiren haber
BUGLEM: Cenneti müjdeleyen melek
BURAK: Hz. Muhammed'in Miraç'ta bindigi efsanevi ata verilen isim.
CEYLIN: Cennetin kapisi, cennete açilan kapi.
DALAN: (Tür.) Er. 1. Biçim, sekil. 2. Ince, narin, zarif.
DALYA: (Tür.) Ka. - Yildiz çiçegi.
DIDAR: (Fars.) Ka. 1. Yüz, çehre. 2. Görme, görüsme. 3. Görüs kuvveti. 4. Açik meydanda
DIREM: (Fars.) Er. 1. Akça, para. 2. Gümüs para
DUHA: (Ar.). 1. Kusluk vakti. 2. Kur'an-i Kerim'de 93. surenin ismi. -Kiz ve erkek adi olarak kullanilir.
EBRAR: (Ar.) Er. 1. Hayir sahipleri. 2. Iyiler, dindarlar, özü sözü dogru olanlar. Ses Ebrar: Alti hayir sahibi, Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali, Hz. Hasan, Hz. Hüseyin.
ECHER: (Ar.) Ka. 1. Son derece güzel kadin. 2. Gündüz iyi görmeyen karmasik gözlü.
ECIR: (Ar.) Er. 1. Bir is ya da emek karsiligi verilen sey. 2. Sevap. 3. Aziz sevgili.
ECRIN: ALLAH'IN hediyesi anlamini tasimaktadir.
EFGAN: (Fars.) Er. - Figan, aglayip inleme, feryat.
EFSA: cennet irmaklarindan birinin adi,sihirbaz
ELYESA: (Ar.) Er. - Kur'an-i Kerim'de adi geçen bir peygamber
EMIN: (Ar.) Er. 1. Korkusuz kimse. 2. Emniyette olan. 3. Inanan, güvenen. 4. Inanilir, güvenilir. 5. Süpheye düsmeyen, kati olarak bilen. 6. Emanet olarak idare edilen dairelerin basi. - 7. (Hz. Muhammed (s.a.s) ve Cebrail'in adi.
EMIR: (Ar.) Er. 1. Bir kavmin, bir sehrin basi. 2. Büyük bir hanedana mensup kimse. 3. Peygamberimizin soyundan gelen. 4. Kumandan. 5. Abbasi devletinde baskomutan. 6. Osmanli devletinde beylerbeyi ve Tanzimat'tan sonra sivil pasaligin ilk derecesi.
EMRE: Asik, dost, Beylerbeyi, Büyük erkek kardes.
ENER: (Tür.) Er. - En yigit, en kahraman kisi
ENSAR: (Ar.) Er. 1. Yardimcilar, muavinler, müdafiler, koruyucular. 2. Medine'ye hicretle Mekkeli muhacirlere yardim eden, Medineli müslümanlara verilen ad. Kur'an-i Kerim'de çok geçen kelimelerden birisidir. ERAY: Ay gibi parlak, temiz erkek.
ERÇIN: (Fars.) - Merdiven, basamak. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir
ERVA: (Ar.) Er. 1. Çok güzel genç. 2. Son derece cesur ve yigit adam.
ERVA: Temiz ahlakli kiz
ESLEM: Allah'a tesim olmak anlaminda canim.degerlendirebilirsin.(hem kiz hem erkek için olabiliyo)
ESREFUNNISA: Kadinlarin en sereflisi, hanimlarin en onurlusu anlamina gelir.
EYÜB: (Ar.) Er. 1. Sabirli. 2. Dönen, pisman olan, günahlarina tevbe eden demektir. Kur'an'da adi geçen peygamberlerden. Güzel sabir sahibi. Allah'in imtihanina güzellikle sabredip mükafat ve ihsana ulasmistir. -Türk dil kurali açisindan "b/p" olarak okunur.
EZGÜ: (Tür.) - Makam, hava. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.
EZRA: (Ar.) Ka. 1. Pek fasih, sözü düzgün adam. 2. Beyaz kulakli siyah at.
EZRAK: (Ar.) - Mavi gözlü. Gök rengi saf ve temiz su. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.
FERMA: (Fars.). 1. Emreden, buyuran. 2. Amir. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.
FEYZAN: Çok bereketli,çok verimli
FÜSUN: (Ar.) Ka. - Büyü sihir. Sasirtici güzellige sahip, hayret verici derecede güzel.
GIZEM: (Tür.) Ka. - Sir karsiligi olarak kullanilan uydurma bir kelime.
GONCA: (Fars.) Ka. 1. Henüz açilmamis gül, tomurcuk. 2. Sevgilinin agzi.
GÖGEM: (Tür.). - Halk dilinde yesile çalan mor. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.
GÜRHAN: (Tür.) Er. 1. Hanlar hani. 2. Kara-Hitay prenslerine verilen unvan
GÜRKAN: (Tür.) Er. 1. Bol kan. Genç, taze, gelismis, serpilmis.
HÜMA: (Ar.) Er. 1. Devlet kusu. 2. Saadet, mutluluk
ICLAL: Kudretli büyüklük
ILTEBER: (Tür.) Er. - Eski Türklerde vali, kumandan anlamlarinda unvan.
IREM: (Ar.) 1. Cennet bahçesi. 2. Ok veya kursun atilan nisan tahtasi. 3. Cenk denilen musiki aleti ve bunu icad edenin adi. 4. Ad kavmi zamaninda, Seddad tarafindan cennete benzetilme amaciyla yapilan bahçe olup, Sam'da veya Yemen'de bulundugu söylenir. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir
IREM: Cennet
KAAN: (Tür.) Er. 1. Çin ve Mogol imparatorlarina verilen isim. 2. Hakan, hükümdar.
kadin adi olarak kullanilir
KANSU: (Tür.) Ka. 1. Çin'in kuzey batisinda önemli bir sinir kenti. 2. Çin'de müslümanlarin en çok bulundugu eyalet.
KARIN: (Ar.) Er.l. Yakin. 2. Nail olan. 3. Hisim komsu. 4. Mabeynci
KATRE: (Ar.) Ka. 1. Damla. Damlayan sey
KAYHAN: (Tür.) Er. - Sert, güçlü sesli okuyucu, kayayi bile delecek güçte sesi olan okuyucu.
KAYRA: Tanri yardimi; Tanri'dan ya da büyük bir kimseden Gelen iyilik, kayirma, yardim, destek
KAYRAL: (Tür.) Er. - Kayrilan, himaye edilen (kimse)
KEREM: Cömertlik, soyluluk büyüklük
KEVSER:Cennette bulunduguna inanilan kutsal su
KORAY: (Tür.) Er. - Iyice kor rengine gelen ay.
KORÇAN: (Tür.) Er. - Atesli, canli, hareketli.
KÜBRA: (Ar.) Ka. 1. Büyük olan (Ekber'in müennesi). 2. Hadicetü'l-Kübra: Hz. Peygamberin ilk hanimi.
KUMRU: (Fars.) Ka. - Güvercinlerden, uzunca kuyruklu boynunun yanlarinda benekler bulunan ve güvercinlerden daha küçük olan boz renkli kus.
MARZIYE: Allah’in kendisinden razi oldugu, Rabb’ine varmaya hazirlanmis kisi anlamindadir. Bunun diger bir formu olan isim ise Raziye’dir ki, Allah’tan razi olmus kisi, Allah’in kaderine razi olan kadin anlamina gelir.
MERIH: (Ar.) Er. - Dünya'dan sonra günese en yakin olan gezegen
MERT: Sözünün eri, sözünde duran
MINA: Liman
MIRAY: (Fars.) Ka. - Ayin ilk günleri
NISA: Kurani kerimin 4. suresi anlami kadin
OGÜN: (Tür.). - Animsanan belirli bir günde dogan. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir
OGUZ: (Tür.) Er. 1. Mübarek, saf ve iyi yaratilisli. 2. Genç, saglam, güçlü. 3. Anlayisi kit, bön. 4. Köylü. Tosun. 5. Türk efsanelerinde geçen büyük bir kahraman. Büyük bir Türk boyu olarak kullanilir
ONUR: Seref, haysiyet, izzet-i nefs
ORHUN: (Tür.) Er. 1. Orta Asya'da bir irmak. 2. Orta Asya Türklerinin kullandigi en eski yazi. 3. Yüksek, yüce Hun anlaminda
OYTUN: (Tür.) 1. Kutsal, mübarek. 2. Begenilen, güzel yer. Alçak yer, ova. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.
OZGAN: (Tür.) Er. - Öne geçen, kazanan, basarili
RANA:Güzel göze hos gelen
RAVZA: Suyu yesilligi bol olan yer bahçe
SARA: (Ibr.) Ka. 1. Prenses. 2. (Fars.) Hz. Ibrahim'in hanimi. 3. Halis, katkisiz, temiz
SAREaf temiz
SARP: (Tür.) Er. 1. Çetin, sert, siddetli. 2. Dik, çikilmasi ve geçilmesi zor.
SARPER: (Tür.) Er. - Sert, güçlü erkek.
SEDEF: (Ar.) Ka. 1. Bazi deniz hayvanlarinin (midye, istiridye gibi) sert, beyaz ve parlak kabugu. 2. Bu kabuktan yapilmis veya süslenmis esya.
SEDEN: (Tür.) Ka. - Uyanik, tetikte, gözü açik olan
SEHBAL: (Fars.) Ka. - Kus kanadinin en uzun tüyü
SELEN: (Tür.) - Sel gibi coskun, taskin kimse. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.
SELIKA: (Ar.) - Güzel konusma ve yazma kabiliyeti. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir
SELVA: (Ar.) Ka. 1. Bal. 2. Büyük bildircin. Tih çölünde bulunduklari sürece, israilogullarina Allah tarafindan kudret helvasiyla birlikte, karinlarini doyurmak için gönderilen kus. 3. (Isp.) Ekvator da sik balta girmemis orman
SEMA: (Ar.) Ka. 1. Isitme, duyma. Musiki dinleme. 2. Gökyüzü. 3. Felek.
SENA: (Ar.) 1. Övgü ile ilgili. 2. Simsek pariltisi 3.Sükretme
SERTAÇ: (Fars.) Er. - Bastaci, çok sevilen, sayilan.
SERTAP: (Tür.) Er. - Inatçi, direngen.
SEVDE: (Ar.) Ka. Siyah, esmer, esmer güzeli. Mü'minlerin annelerinden birisi Hz. sevde.
SEVIL: (Tür.) Ka. - Her zaman sevilen, begenilen biri olma temennisi
SEVVAL: (Ar.). - Hicri takvime göre yilin 10. ayi, ilk üç günü seker bayramidir. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.
SEYMA: (Ar.) 1. Bedeninde ben veya benzer bir izi olanlar. 2. Hz. Peygamber'in süt kardesi
SEYYIDETUNNISA: Kadinlarin efendisi.
SEZER: (Tür.) - Duyar, hisseder, anlar. - Erkek ve kadin adi olarak kullanilir.
SORGUN: (Tür.) Er. 1. Bir tür sögüt agaci. 2. Sitki, sert. 3. Çok uzun ve güzel saç.
SOYHAN: (Tür.) Ka. - Han soyundan gelen.
SÜSEN: (Tür.) Ka. - Çiçekleri iri, güzel görünüslü ve kokulu bir süs bitkisi. Zambak.suresinin 3. ayetinde insanin ahseni takvim üzere yaratildigi beyan
TAHIRE: Hz. Fâtima’nin tertemiz oldugunu anlatan isimlerinden biri. Bu isimle, Fâtima’nin Peygamberimiz’den bir parça oldugu bilgisine atif yapilir.
TUANA: Cennete düsen ilk yagmur damlasi
UMUT: Ummak, beklemek, ümit etmek
YAREN: Dost,arkadas
YIGIT: Güçlü, cesur
ZEHRA: Gül yüzlü, parlak yüzlü, çiçek simali anlamlarina gelir. O, Efendimiz’in kokladigi bir çiçek gibidir adeta.
ZEKIYE: Bu isim O’nun ari duru hale getirilmis hanimligini anlatir.
ZINNUR:Nur saçan
ZISAN: (Ar.) 1. Sanli, serefli. 2. Canli. 3. Bir tür lale. Erkek ve kadin adi olarak kullanilir
ZISAN: Onurlu serefli
ZÜMRA: Güzel iyi ahlakli,zeki bilgili kadin
Yorumlar
Yorum Gönder